Απορία ΙΙ - Ποιοτική ή εμπορική μουσική;

Το ξέρω, το ξέρω. Την έχετε ξανακούσει την ιστορία. Ποια είναι η καλύτερη μουσική;
Το αιώνιο ερώτημα που απασχολεί τους απανταχού εμπλεκόμενους στην ελληνική (και όχι μόνο) μουσική.
Η απάντηση είναι ...Η ΚΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ.

'Οπως ακριβώς τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της ιστορίας και της τέχνης, π.χ. η Μόνα Λίζα, Καπέλα Σιστίνα, η Ακρόπολις, ήταν προϊόντα εμπορικής συναλλαγής, δηλαδή κάποιος τα παράγγειλε και κάποιος τα φιλοτέχνησε έναντι αδράς αμοιβής, έτσι και στη μουσική για να παραχθεί καλό αποτέλεσμα θα πρέπει να πέσει χρήμα. Και δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό.
Για να μιλάμε με πραγματικά στοιχεία, είναι περισσότερα τα καλά τραγούδια που βγήκαν με καθαρό σκοπό το κέρδος από αυτά που δημιουργήθηκαν δωρέαν και παραχωρήθηκαν χωρίς δικαιώματα στους ακροάτες (εάν υπάρχει κάποιο τέτοιο τραγούδι ενημερώστε με).
Γενικά η δημιουργοί, φέροντας τη ρετσινία του μη εργαζόμενου, του τεμπέλη ενίοτε, του διασκεδαστή που ενω κάνει το χαβαλέ του τα κονομάει κιόλας, επισύροντας τη ζήλια των υπολοίπων που ξεπατωνόμαστε στη δουλειά, λέμε τώρα, έχουν εντονότερη την ανάγκη διάκρισης, επιτυχίας και αποκόμισης ωφέλους.

Οι περισσότεροι φτασμένοι μουσικοί, Elton John, Pink Floyd, Guns 'n' Roses, αλλά και οι δικοί μας Νταλάρας, Κότσιρας, Χατζηγιάννης για να αναφέρω μερικούς, έχουν απο καιρό μεταλλαχτεί σε βιομήχανους παραγωγής δίσκων και πετυχημένους μάνατζερ που προωθούν πολύ επιτυχημένα τους εαυτούς τους. Και νομίζω ότι αυτή η τελευταία τους ιδιότητα, έχει κατά πολύ ξεπεράσει, την κατ' άλλους, εξαιρετική τους απόδοση στο τραγούδι.
Ειδικά οι δικοί μας, οι "έντεχνοι", δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα στο να συνδυάσουν την "ποιοτική" μουσική, με το ασύστολο κέρδος, τις συναυλίες των δεκάδων χιλιάδων fans και τη ζωή μέσα στη χλίδα που επιτάσσει το start system.
Υπ' αυτήν την έννοια είναι τιμιότερη η παρουσία του εθνικού σταρ Σακ(άκ)η Ρουβά*, από αντίστοιχες των Αρβανιτάκη, Πλιάτσικα ή Ιωαννίδη. Όσον αφορά το χρήμα δηλαδή και το πόσο φανερά ή κρυφά το τσιμπάνε από τους ακροατές τους.

* Η αναφορά στο όνομα του Σάκη ως Σακάκη, δεν είναι υποτιμητική, απλώς επειδή τον ξέρουμε από μικρό, χρησιμοποιώ το υποκοριστικό του ονόματός του, για να αποδώσω καλύτερα μια υφέρπουσα συμπάθεια στο πρόσωπό του.